Juli 2010

Geliefde broeders en zusters,

Het jaar thema van 2010 is vrucht, meer vrucht, veel vrucht dragen.

We zijn nu ruim 6 maanden met dit thema bezig en het is goed om voor je persoonlijk en samen als gemeente de balans op te maken. De vraag te stellen als we terug kijken op de jaren die we met God wandelen: dragen we meer vrucht? Zien we geestelijke groei? Een van de indicatoren is om je gebedsleven als maat te nemen. Gebed is als ademhalen. Als je bij een zieke waakt dan let je op de ademhaling. Als deze ademhaling af en toe uitvalt is dit een indicatie over de toestand van de patiënt. Zo is gebed een indicatie voor uw geestelijk leven. Als gemeente is ons gezamenlijk gebed in de eredienst, op de wekelijkse en maandelijkse gebedssamenkomsten een indicatie voor ons gezamenlijk geestelijk leven. Gebed is een groot privilege. Niet iedereen heeft dit privilege. Efeze 2:18 geeft de voorwaarden aan dat we alleen door Jezus Christus in één Geest toegang tot de Vader hebben. We hebben de laatste weken in de eredienst veel nagedacht over gebed en met name over het “Onze Vader”. Dat Jezus ons leert met de juiste houding te bidden, maar dat het vooral om God gaat en niet in eerste instantie om onze noden, wensen, verlangens te vervullen. Het gaat erom dat Gods Naam geheiligd wordt, Zijn wil geschiede en Zijn Koninkrijk kome. Ons gebed moet op Hem gericht zijn op Zijn heerlijkheid en niet dat we God voor ons karretje spannen omdat te verkrijgen wat wij wensen. We mogen God geen zaken en dingen vragen om onze verlangens te vervullen die niet op Hem gericht zijn. Dit is wel een van de meest onthutsende zaken waarmee ik zelf geconfronteerd werd in de voorbereidingen en de studie die vooraf ging aan de preken over gebed. Onthutsend is dat we juist bij de meest vrome handelingen van onze godsdienst, n.l. gebed, we God voor de gek willen houden.

Jakobus 4: 3 maakt dit op een zeer pijnlijke manier duidelijk wat ik bedoel:

“En als u bidt ontvangt u niets, omdat u verkeerd bidt: u wilt alleen uw eigen hartstochten bevredigen”

Het doel van gebed is niet dat God gaven aan ons schenkt. De gaven zijn goed en we mogen er God voor danken en ervan genieten. Maar in en door datgene wat God geeft en Hij ons gebed verhoort is het de bedoeling dat we meer van Gods schoonheid zien en meer en meer genieten van Zijn oneindige heerlijkheid. Niet als we veel bidden laat iets zien van onze geestelijke groei maar waar we in ons gebed op gericht zijn. Het evangelie gaat om God. Het evangelie gaat niet erom dat we in de hemel komen, maar dat we bij God komen. Er zijn veel mensen die in de hemel willen komen. Zelden heb ik iemand horen zeggen dat hij naar de hel wil gaan. Iedereen wil naar de hemel naar een plaats waar vrede is, geluk, gezondheid, geen verdriet, geen tranen, geen ziekte, geen dood.

Maar God hoeft er niet te zijn ja zelfs liever niet, men zou gelukkig zijn in de hemel ook zonder God. Maar mensen die zonder Christus gelukkig zouden zijn in de hemel komen daar niet. Het evangelie is niet een middel om in de hemel te komen. Jezus is gestorven om ons bij God te brengen. Het evangelie, ons gebedsleven gaat om God en niet om de gift. Het evangelie is de Openbaring van de heerlijkheid van God in Christus. Laten we in deze vakantie en in de komende maanden als gemeente bezig zijn met dit heerlijke evangelie over God en dan zal ons bovendien alles geschonken worden waar het zoeken der heidenen naar uitgaat (Matt.6:31-33)

Gods rijke zegen gewenst,

Miel